Powrót
FLASH
Powrot
HTML
|
W
dalszym ciagu mijamy fragmenty mieszanych borów świerkowe-sosnowych
oraz borów sosnowych, których płaty położone są nieco wyżej. Idąc wypatrujmy
dwóch gatunków widłaków: goździstego i, bardzo atrakcyjnie wyglądającego,
widłaka spłaszczonego.
Po przejściu 1,5 km szlak wyprowadza nas z lasu
na szeroki pas młodników i upraw sosnowych posadzonych na wydmowych
piaskach (wydmy paraboliczne). Z zakrętu drogi widać piaszczyste
osuwisko na stoku wydmy z zamieszkałymi lisimi norami. Na osuwisku
odsłania się również profil gleby bielicowej właściwej z charakterystycznym
białawoszarym poziomem wymywania (eluwium) oraz brązowo-rdzawym poziomem
wmycia (iluwium). Po przeciwnej stronie widzimy wilgotne zagłębienie
(niegdyś dolina potoku) z wilgotnymi lasami grądowymi. Na stoku
wśród licznej roślinności grądowej (kopytnik - częściowo chroniony,
przylaszczka - chroniona, czworolist, dzięgiel leśny, szczyr, gajowiec
żólty) można znaleźć pojedyncze egzemplarze chronionego storczyka o różowo-zielonych
kwiatach: kruszczyka szerokolistnego. Występuje tu także wawrrynek wilczełyko.
Obniżenie nazwaliśmy Doliną Kochających Dyląży. Dyląż garbarz to duży
ciemnobrązowy chrząszcz z rodziny kózek żyjący w starych, spróchniałych
pniakach sosnowych. Spotykaliśmy te chrząszcze na drodze niedaleko obniżenia.
Idziemy dalej drogąwśród porastających wydmy sosnowych
młodników. Wzdłuż drogi posadzono brzozy (dla bezpieczeństwa pożarowego).
Na tym odcinku możemy spotkać kilka gatunków roślin chronionych.
Poza kocankami, które już znamy, występuje tu sasanka pospolita, goździk
piaskowy o dużych, białych, postrzępionych na brzegach kwiatach
oraz mącznica lekarska (krzewinka z rodziny wrzosowatych, podobna
do borówki brusznicy, ale finrorcącą rozległe, płożące się damie z wydłużonymi
listkami i czerwonymi owocami z mączystym miąższem).
Młodniki przechodzą w dojrzałe drzewostany świerkowe-sosnowe
z fragmentami borów sosnowych z pięknymi ,jagodziskami" borówki
czernicy i brusznicy. Szlak wyprowadza nas na drogę do leśniczówki
Markowski Most (droga z linią energetyczną). Skręcamy w prawo;
na skraju drogi będziemy teraz mijać murawy kserotermiczne z płatami
macierzanki, gdzie możemy spotkać wiele gatunków motyli - rusałka osetnik,
rojnik morfeusz, osadnik kostrzewiec, chronionego pazia królowej - i wiele
gatunków modraczków i czerwończyków. W trójkącie dróg na skraju
drągowiny możemy znaleźć skupiska sasanki łąkowej, a w drzewostanie
kępy arniki górskiej (obydwa gatunki chronione).
Idziemy drogą wzdłuż linii energetycznej obserwując motyle.
Przy słupie z nr 33 szlak skręca w lewo, a po około 100-150 m
w prawo - w linię oddziałową.
Po prawej stronie młodniki sosnowe porastają wał
wydmowy (możemy zobaczyć lisie nory). Po lewej zaś młodniki brzozowo-świerkowe
występują na siedlisku mieszanych borów wilgotnych. Dochodzimy do fragmentu
starszego drzewostanu świerkowo-sosnowego. W runie obok borówki
czernicy (która ma tu znacznie większe rozmiary niż w borach sosnowych),
występuje borówka bagienna (łochynia), bagno zwyczajne (chronione),
trzęślica modra - niebiesko zielona trawa tworząca duże kępy, oraz paprocie:
orlica i narecznica krótkoostna. Możemy także zaobserwować płaty
widłaka jałowcowatego (pod ochroną).
Mieszane bory wilgotne występują tu na glebach bielicowych,
z płytkim poziomem wód gruntowych (około 1 m głębokości)
i kilkunastocentymetrową warstwą torfiastej ściółki - są to gleby
glejobielicowe. Poziom wmycia (iluwium) jest w tych glebach bardzo
silnie zbity, z uwagi na osadzanie się tam związków żelaza tworzących
z czasem warstwę tzw. rudawca.
Szlak wyprowadza nas na żwirową drogą do Wołkusza,
skręcamy w lewo w kierunku wsi Wołkusz, skąd możemy autobusem
dostać się do Augustowa. W okolicy Wołkusza (droga za wsią
w kierunku granicy) możemy obejrzeć stare bunkry z II wojny
światowej, położone na skraju wzgórz oraz żwirownię, gdzie możemy
znaleźć piękne buły krzemienia. Stoki wzgórza usiane licznymi głazami
narzutowymi ze skorupiastymi porostami porośnięte są murawami kserotermicznymi.
|
|