Problemy związane z ocenianiem dziecka w klasach I-III ściśle wiążą się z założeniami realizowanej koncepcji kształcenia. Dotychczas dominowało ,,nastawienie na program'', które w jednoznaczny sposób wpływało na to, jak program był realizowany i w jaki sposób sprawdzano, czy jego realizacja jest efektywna, czy też nie. Ocena odnosiła się głównie do końcowych efektów, pomijając kompetencje dziecka w momencie ,,startu'', często nie dostrzegając wysiłku i wkładu pracy jego pracy. Istotę oceniania sprowadzano do pytania, czy i w jakim stopniu dziecko opanowało materiał. W konsekwencji był to model oceniania bez reszty podporządkowany ocenom.

Zgodnie z reformą, obecnie w kl. I-III obowiązuje tylko ocena opisowa. Na tym etapie kształcenia rodzice łączą ze swoimi dziećmi duże nadzieje, obawy i troski, dzieci natomiast wymagają pozytywnej motywacji. Dużo więcej informacji daje rodzicom dobrze przygotowana ocena opisowa, aniżeli tradycyjna ocena szkolna.

Ocena opisowa:

• uwzględnia postępy w miarę możliwości dziecka;
• wskazuje wkład pracy, wysiłek i zaangażowanie;
• dotyczy każdej sfery osobowości dziecka;

Jak przebiega to w praktyce SP nr 25?

Na początku roku szkolnego, rodzice otrzymują zakres wymagań edukacyjnych dla danego poziomu nauczania. Nauczyciele co miesiąc wypełniają karty obserwacji, które obejmują:

• umiejętności mówienia i słuchania;
• umiejętności czytania;
• umiejętności pisania;
• umiejętności rachunkowe;
• umiejętności praktyczne;
• aktywność artystyczną i ruchową;
• zainteresowania i umiejętności przyrodnicze;
• zachowanie bezpieczeństwa i zdrowia;
• współdziałanie w grupie;
• organizowanie własnej pracy.

Ocena opisowa w formie kart obserwacji jest udostępniana do wglądu rodzicom na każdym zebraniu i omawiana indywidualnie w miarę potrzeby. Porównanie ze sobą kart obserwacji z kolejnych miesięcy i semestrów nauki, umożliwia śledzenie rozwoju i postępów dziecka przez nauczyciela i rodziców. Również teczki z pracami plastycznymi, sprawdziany i karty pracy udostępniane są rodzicom na comiesięcznych spotkaniach.

W trakcie prowadzonych zajęć uczniowie są adresatami oceny słownej. Jest ona spontaniczna, o charakterze wspierającym, zachęcającym do kontynuowania pracy, wsparta radą lub wskazówką.

Aby usprawnić ocenianie bieżące, stosuje się stempelki - słoneczka z napisami: WSPANIALE, BARDZO DOBRZE, ŁADNIE. Dzieci powinny również odczuć negatywne konsekwencje nie wywiązywania się ze swoich obowiązków. W takim przypadku tracą możliwość uzyskania w/w stempelków, lub otrzymują inny: POSTARAJ SIĘ.

Ocenianie opisowe wymaga od nauczycieli wiele pracy, systematyczności i dokładności. Ale jak to się odnosi do religii ? Dlaczego tylko te zajęcia pozostają w tradycyjnym systemie oceniania?

Ocena opisowa w klasach I-III spełnia swoje zadanie . Co natomiast będzie w klasie czwartej?

Uważam, że byłoby dobrze, by w drugim semestrze trzeciej klasy obok oceny opisowej wprowadzić równolegle ocenę cyfrową. Wówczas uczeń mógłby doświadczyć tego, co kryje się pod słowami nauczyciela: Miałeś dobry pomysł na rozwiązanie tego zadania, ale popełniłeś błąd w obliczeniach.