W ramach prezentowanego warsztatu postaramy się sprawdzić, czy na lekcjach języka polskiego można obejść się bez nauki ortografii i bez spisu lektur, a także, czy można nauczyć dzieci pisać "ładnie i składnie", pozwalając im zapomnieć o czymś takim, jak plan wypracowania.

1. Nauka czytania i pisania bez elementarza i według indywidualnego dla każdej klasy (a nawet dla każdego dziecka) programu wprowadzania liter (metoda, która ma pewne punkty wspólne z tym, co w Polsce proponuje pani Irena Majchrzak dla dzieci przedszkolnych).
2. Lekcje języka ojczystego bez żmudnej nauki ortografii i spisu lektur obowiązkowych? Dlaczegóż by nie? Wystarczy zarazić dzieci miłością do książek, a reszta przyjdzie sama.
3. Co jest w dziecięcym (i nie tylko) pisaniu ważniejsze: proces czy rezultat? W jaki sposób skupienie nauczyciela na procesie i żywe reagowanie na to, co dziecko napisało (zamiast oceniania gotowych wypracowań) może wpłynąć na osiągane przez dzieci rezultaty?
4. Pisać znaczy myśleć. O możli-wościach wykorzystania nowego sposobu pisania w nauczaniu innych przedmiotów.